Pod pojmom joge danas se uglavnom podrazumeva Hatha Yoga (jedna od grana joge), a to je ono što se vežba na času – fizičke vežbe, disanje, meditacija i relaksacija. Ali joga je mnogo više od toga i to je samo vrh ledenog brega, čija prava veličina leži ispod površine.
Joga je drevna nauka zdravog življenja, i kao takva, osmišljena je da bude uklopljena u svakodnevni život. Predstavlja skup najviših znanja na svetu, skupljenih na jednom mestu. Reč joga znači jedinstvo i potiče od sanskritske reci yuj, što znaci ujediniti. To praktično znači da je joga način balansiranja tela, uma i emocija.
Reč čakra dolazi iz sanskrita i znači kotur. Filozofske teorije i modeli čakri u obliku kružnog sistema energije su identifikovani kroz egzistencijalnu mističnu praksu joge u Indiji gde je i nastala prva zamisao čakre.
Zagovornici ove filozofije smatraju da je čakra aktivni centar koji prima, asimilira i oslobađa životnu energiju (Prana, Či, Bioenergija). Reč čakra doslovno se prevodi kotur ili disk i odnosi se na vrteću sferu (kuglu) bioenergije za koju se smatra da izbija iz glavnog živca ganglije i da se grana iz kičme. Takvih sedam koturova (čakri) poređano je u nizu od temelja kičme do vrha glave. Postoje i manje čakre smeštene u dlanovima, stopalima, prstima i ramenima, U stvari, svaki aktivni vrtlog bi se mogao nazvati čakrom. Sedam glavnih čakri se poistovećuje sa osnovnim stanjima svesti…
Čakre su veza između metafizičke i/ili biofizičke energije u telu.
Prema nekim istočnim razmišljanjima, čakre su stepeni svesti, i stanje duše. U metafizičkom konceptu to su energetska središta suptilne elektromagnetske sile, koja deluje na fizičkom, emocionalnom, mentalnom i duhovnom planu.
Sistem čakri originalo je nastao u Indiji, pre više od 4000 godina. S obzirom na to da se po metafizičkom shvatanju u čakrama javljaju elektromagnetne sile, bilo bi logično da se elektromagnetna zračenja iz ovih središta mogu detektovati elektronskim instrumentima (osciloskop, frekvencmetar…), kao i da se u telu nalaze organi za njihove funkcije. Anatomija i histologija nisu pronašle ove centre, a elektronskim instrumentima nisu detektovana njihova zračenja.
Jedini dokaz ove životne sile su različite metafizičke teorije koje se koriste kako bi objasnile šta se događa tokom energetskih terapija. Neke od ovih teorija su jednostavne, poput kineske o či energiji koja se kreće meridijanima i povremeno se zaglavi ili blokira, prouzrokujući bolest. Neke su složenije i uključuju vibracije subatomskih čestica, bioenergiju, transcedentnalna bića ili astralna tela. Ipak, ove teorije nisu nezavisno potvrđene. Bez koncepta životne sile, same teorije se urušavaju.
